Лепшы кантралёр служыць у "Каменным Логу"

   Лепшы старшы кантралёр Смаргонскай памежнай групы служыць у аддзеле пагранічнага кантролю «Каменны Лог». Ашмянец Віктар Юхевіч звязаў сваё жыццё з мяжой дваццаць гадоў таму.
   - Складана сказаць, чаму наважыў выбраць памежную службу — - распавядае Віктар Юхевіч. - Калі шчыра, адразу думаў проста паспрабаваць і вырашыць, ці варта ... калі паспрабаваў - "захварэў", служу дваццаць гадоў і не ўяўляю сябе ў іншай прафесіі.
   Пасля тэрміновай службы ў войсках сувязі ў Калодзішчах, нягледзячы на тое, што юнаку прапаноўвалі застацца на кантракт, вярнуўся ў Ашмяны і працаваў кіроўцам у райсельэнерга. У 2002 годзе Віктар Іосіфавіч прыняў рашэнне пайсці на памежную службу. Так першым пунктам у паслужным спісе стала аддзяленне памежнага кантролю "Каменны Лог". У гэты ж час ён атрымліваў адукацыю ў Ашмянскім аграрна-тэхнічным каледжы. Праз год прайшоў навучанне ў Цэнтры падрыхтоўкі прапаршчыкаў у Брэсце, дзе атрымаў адпаведнае званне, а летась ездзіў туды ж за званнем малодшага лейтэнанта.
   У 2016 годзе Віктар Юхевіч перавёўся ў аддзяленне памежнага кантролю «Гудагай–1», а з 2020-служыць у Каменным Логу на пасадзе старэйшага кантралёра. За гады службы ён паспеў цалкам паглыбіцца ў спецыфіку працы кантралёра, выконваючы розныя абавязкі: ад запуску транспартных сродкаў у пункт пропуску і іх агляду да праверкі і афармлення дакументаў.
   - За гады маёй службы аснашчанасць мяжы тэхнічнымі сродкамі вельмі змянілася — - тлумачыць Віктар Юхевіч. - Раней, калі не было кампутараў, усе дакументы, спісы і базы дадзеных былі ў рукапісным выглядзе, неабходна было пэўны час, каб знайсці патрэбную інфармацыю. А цяпер усё аўтаматызавана, праверка дадзеных ажыццяўляецца некалькімі пстрычкамі кампутарнай мышы.
   Пасада кантралёра патрабуе вялікай адказнасці, засяроджанасці і ўважлівасці. Кантралёру неабходна ведаць дакументы ўсіх краін, Апісанне пашпартоў, іх абарону, умець распазнаваць падробку. Віктар Іосіфавіч трымаў у руках дакументы многіх краін свету. Вядома, ведаць асаблівасці ўсіх без выключэння пашпартоў немагчыма. У гэтым супрацоўнікам пункта пропуску дапамагаюць спецыяльныя электронныя вучэбна-метадычныя комплексы, а таксама атласы пашпартоў — альбомы, у якіх сабраныя дакументы розных краін свету.
   - Практычна ўвесь глобус вывучыў на службе — - смяецца Віктар Юхевіч. - Раней мяжу часта перасякаў аўтобус, які мы называлі «кругасветка", у ім падарожнічалі людзі сталага ўзросту. Здаралася так, што з пяцідзесяці чалавек у ім былі прадстаўнікі трыццаці краін…
   Віктар Юхевіч распавядае, што раней кантралёры за змену афармлялі пяцьсот-шэсцьсот чалавек, якія праязджаюць праз мяжу. У выхадныя і святочныя дні гэтая лічба даходзіла да тысячы чалавек (напрыклад, у дзень даводзілася афармляць па сорак аўтобусаў).  Зараз у сілу шэрагу прычын кантралёр можа аформіць за змену ад ста да двухсот чалавек. Але варта адзначыць, што вольнага часу ў памежнікаў больш не стала, бо, акрамя пашпарта і падставы для ўезду – візы, ім трэба праверыць наяўнасць ПЦР-тэсту, працоўнага дагавора, дазволу на працу або накіравання на лячэнне – увогуле, законнае падстава для ўезду ў краіну.
   Прапусціць чалавека з падробленым пашпартам праз мяжу практычна немагчыма, упэўнены старшы кантралёр Юхевіч. Каб праверыць, ці сапраўдны дакумент, у памежнікаў маюцца спецыяльныя прыборы, якія дазваляюць кантралёру на працоўным месцы выявіць першасныя прыкметы падробкі. Калі ж узнікаюць пытанні, дакумент накіроўваецца ў спецыяльную групу праверкі дакументаў, якая ўжо дэталёва вывучае яго сапраўднасць. Акрамя гэтага, у распараджэнні пагранічнікаў-электронныя сродкі, якія дапамагаюць з распазнаннем асоб і ідэнтыфікацыяй чалавека.
   За два дзясяткі гадоў службы Віктару Іосіфавічу не раз даводзілася выяўляць падробленыя дакументы. Вельмі часта сам чалавек сваімі паводзінамі выдае, што ў яго не ўсё ў парадку з дакументамі: нервуецца і спрабуе адцягнуць увагу чымсьці іншым. Віктар Іосіфавіч распавядае, што дасведчаныя кантралёры ўжо ў чарзе да кабінцы пашпартнага кантролю, заўважаюць патэнцыйных парушальнікаў. І калі іх здагадкі пацвярджаюцца, памежнік, не прыцягваючы ўвагі, падае умоўны сігнал, тым самым паведамляючы ўсе памежныя нарады. Каманда памежнікаў павінна спрацаваць зладжана, каб парушальнік нічога не западозрыў і не паспрабаваў схавацца.
   - У пачатку службы я стаяў ля шлагбаўма на мяжы з Літвой — - успамінае Віктар Іосіфавіч. – Гляджу, людзі, якія выходзяць з лесу. Я спытаў, адкуль яны, у адказ: "гэта ўжо Літва?». Адказваю: "так, Літва, заходзьце сюды!». Аказалася, што два грамадзяніна Украіны абыходзілі наш пункт пропуску і хацелі прасіць палітычны прытулак у Літве. На службе трэба часам праяўляць кемлівасць, бо калі б тады пачаў на іх крычаць, парушальнікі ўцяклі б назад у лес і іх пошукі зацягнуліся.
   Акрамя ўсяго, адна з складанасцяў у працы кантралёра-гэта зносіны з людзьмі. Бо ў пункт пропуску яны часта заязджаюць пасля шматгадзіннай чаргі, якія стаміліся і раздражняльныя, спрабуюць спрачацца і лаяцца. Людзі ў зялёных фуражках абавязаны быць ветлівымі і тактоўнымі і памятаць, што яны прадстаўляюць нашу дзяржаву для тых, хто перасякае мяжу.
   - Праца ў нас цікавая, кожны дзень-новыя асобы і падзеі — - адзначае старшы кантралёр АПК "Каменны Лог". - Часам у пункце пропуску можна сустрэць і знакамітасцяў. Напрыклад, у маю змену мяжу перасякалі Ала Пугачова, Філіп Кіркораў, Мікалай Баскаў, шэраг беларускіх выканаўцаў.   На сцэне і ў рэальным жыцці - яны розныя людзі. Але магу сказаць дакладна: на мяжы індывідуальны падыход патрэбны да кожнага - і да зорак, і да звычайных людзей.
   На рахунку Віктара Юхевіча нямала выяўленых парушэнняў і па перавозцы забароненых да перамяшчэння праз мяжу прадметаў, тавараў і наркатычных сродкаў. Дзякуючы пільнасці і прафесійнаму нюху затрымана нямала парушальнікаў, усіх іх за гэтыя гады складана пералічыць, а вось цікавыя гісторыі, якія назапасіліся ў арсенале памежніка, можна слухаць гадзінамі.
- Аднойчы праз мяжу на добрым аўтамабілі праязджала заможная пара — - успамінае Віктар Юхевіч. - Яны везлі скрыначкі з кольцамі, на якіх былі этыкеткі, якія паказваюць суму ў 2-3 даляры. Гэта пацвярджалі і дакументы-кольцы былі замоўленыя праз AliExpress. Я ўзяў паглядзець адно ўпрыгожванне, з жалезам было ўсё зразумела, а вось цяжкі камень незвычайна блішчаў. Я купляў дачцэ кольцы з простым шклом, і яны выглядалі інакш. Інтуіцыя не падвяла: парушальнікі памянялі звычайныя камяні на каштоўныя.
   За добрасумленнае выкананне службовых абавязкаў Віктар Іосіфавіч не раз узнагароджваўся граматамі і падзякамі Дзяржаўнага пагранічнага камітэта і Смаргонскай пагранічнай групы. У 2015 і 2020 гадах ён быў прызнаны лепшым кантралёрам і лепшым старшым кантралёрам Смаргонскай памежнай групы. Яго кіцель ўпрыгожвае медаль «За бездакорную службу» ІІІ ступені і знакі «Выдатнік памежнай службы» і і ІІ ступені.
   Галоўная апора і надзейная падтрымка Віктара Юхевіча-жонка Таццяна і дзеці Віталь і Вераніка. Вольны час Віктар Іосіфавіч надае сям'і і займаецца працай па хаце, якой на сваім участку заўсёды хапае.
   Таццяна заўсёды падтрымлівае мужа і радуецца, што сын пайшоў па яго слядах. У канцы чэрвеня ў Віталя выпускны вечар у Ваеннай акадэміі. Выпускнік факультэта сувязі будзе праходзіць службу ў Смаргонскай памежнай групе. Несумненна, у хуткім часе Дзень пагранічніка стане агульным святам у дружнай сям'і Юхевіч.