Што чакае беларусаў пасля змены Працоўнага кодэкса

   На этапе распрацоўкі прафсаюзы выступілі з шэрагам прапаноў па ўзмацненні гарантый для працоўных.    Аб важных дэталях праекта Закона Рэспублікі Беларусь "аб змяненні законаў па пытаннях працоўных адносін" распавялі на пасяджэнні Нацыянальнага савета па працоўных спрэчках і сацыяльных пытаннях з удзелам прадстаўнікоў урада Рэспублікі Беларусь, Федэрацыі прафсаюзаў Беларусі і Рэспубліканскага аб'яднання наймальнікаў.    На этапе распрацоўкі законапраекта прафсаюзы выступілі з шэрагам прапаноў па ўзмацненні нормаў і гарантый для працоўных. Адным з іх стаў пытанне аб прадастаўленні аплатнага сацыяльнага водпуску для работнікаў бюджэтных арганізацый.    Сёння большасць калектыўных дагавораў ўтрымліваюць норму аб тым, што работнікі могуць узяць дадатковы адпачынак па сямейна-бытавых прычынах, напрыклад, у сувязі з вяселлем або нараджэннем дзіцяці, прычым - з захаваннем заработнай платы. Працягласць такога адпачынку, як правіла, ад аднаго да трох дзён, аднак пры рэалізацыі гэтай нормы ў бюджэтных арганізацыях часцяком ўзнікалі пытанні па фінансаванні выдаткаў на аплату незапланаваных адпачынкаў. У сувязі з гэтым прафсаюзы настаялі на неабходнасці заканадаўчага замацавання магчымасці атрымання работнікамі бюджэтных арганізацый такіх адпачынкаў з захаваннем заработнай платы.    Унесены ў законапраект і іншыя навацыі, якія тычацца парадку прадастаўлення адпачынкаў. У прыватнасці, тым работнікам, якія сумяшчаюць працу і навучанне.    - У сапраўдны момант наймальнік абавязаны прадаставіць работніку, які атрымлівае адукацыю ў завочнай або вячэрняй форме, адпачынак для праходжання сесіі толькі ў тым выпадку, калі сам накіраваў гэтага работніка на навучанне. Калі ж работнік па ўласнай ініцыятыве жадае атрымаць адукацыю-прафесійна-тэхнічнае, сярэдняе або вышэйшае, то адпусціць яго на гэты час з працы ці не-вырашае выключна сам наймальнік. Гэта несправядліва ў адносінах да работніку, які зацікаўлены ў тым, каб павысіць свой прафесійны ўзровень, –адзначылі ў Федэрацыі прафсаюзаў.    У сувязі з гэтым у законапраекце ўсталюецца іншы падыход-наймальнік ў любым выпадку будзе абавязаны прадаставіць адпачынак для атрымання адукацыі, калі работнік выкажа такое пажаданне.    Пэўныя навацыі прапісаныя і ў дачыненні да ўмоў для праходжання дыспансерызацыі.    Практыка паказала, што далёка не заўсёды работнікі могуць прайсці дыспансерызацыю ў внерабочее час, а наймальнікі часцяком не зацікаўлены ў тым, каб садзейнічаць у гэтым. У сувязі з гэтым прапануецца ўвесці абавязковую норму, пры якой 1 раз у 3 года работнікі маладога ўзросту маюць права на выходны дзень для праходжання дыспансерызацыі і пры гэтым за імі захоўваецца сярэдні заробак па месцы працы. Работнікі пасля сарака гадоў будуць вызваляцца ад працы з захаваннем сярэдняга заробку на 1 дзень 1 раз на год. А тым, каму да агульнаўстаноўленага пенсійнага ўзросту засталося 5 гадоў, і тым, хто ўжо дасягнуў гэтага ўзросту, павінны будуць прадастаўляцца два дні адзін раз у год з захаваннем сярэдняга заробку.    Увядзенне вышэйпаказанай нормы дасць магчымасць аптымізаваць парадак правядзення дыспансэрных аглядаў асоб працаздольнага ўзросту, забяспечыць іх якасць, павысіць эфектыўнасць мер, што прымаюцца па выніках медыцынскіх аглядаў і матывацыю грамадзян да захаванню і ўмацаванню свайго здароўя. Ашмянскі Веснік